چراغاني

چراغاني

آراستن و آذين بستن خانه و شهر، هنگام جشنها و اعياد و پيروزيها.در بدو ورود اهل بيت امام حسين «ع » به کوفه و نيز دمشق، مواجه با آذين بندي و چراغاني و مراسم جشن و شادماني شدند.به نقل بعضي تواريخ اهل بيت را سه روز در دروازه شام نگهداشتند تا کار چراغاني شان کامل شود و شهر را با زيورها، حله ها، ديبا و زر و سيم وانواع جواهرات بيارايند.آنگاه مردان، زنان، کودکان، و بزرگسالان، وزيران، و اميران، يهود و مجوس و نصارا و همه اقوام به تفرج و تفريح بيرون آمدند، با طبلها، دفها، و شيپورها و سرناها و ابزار لهو و لعب ديگر.چشمها را سرمه زده، دستها را حنا بسته و بهترين لباسها را پوشيده و خود را آراسته بودند.شهر چنان وضعي داشت که گويا از همه مردم در سطح شهر دمشق، رستاخيزي به پا شده است.و در چنين وضعي بود که سر مطهر امام حسين «ع » را وارد کردند که بر فراز نيزه بود و پشت سر آن، اسيران اهل بيت را از دروازه ساعات به داخل آوردند.