امشب دل مهدی صاحب زمان از فراغ و شهادت جانسوز

جدش آکنده از غم است. جدی که غریب سامرا نام گرفت

و در غربت شهد شهادت نوشید...

او علي بن محمد(ع)، معروف به هادی و نقی و دهمين امام

شيعيان است که در سوم رجب، و به قولي در 25 جمادی الآخر،

در سامرا به شهادت رسيد[1] این امام همام که فرزند باب‌الحوائج

حضرت جواد(ع) است، پس از شهادت پدر بزرگوارشان در ذی‌قعده

سال ۲۲۰ ، مقام منيع امامت را بر عهده گرفت. امام هادی (ع)؛

در مدت امامت خويش، با خلافت شش تن از خلفای بنی‌عباس

معاصر بود و آنان عبارت بودند از: معتصم، واثق، متوكل، منتصر،

مستعين و معتز. البته رفتار اين عده از خلفای عباسی با

امام علی‌النقی‌(ع) متفاوت بود؛ برخی رفتار خصمانه و برخی

ديگر رفتار متعادل تری با ایشان، اعمال می‌کردند.